11 sept. 2014

sus, sus, sus, acolo sus

hai sa ne aruncam bogatiile in apa...

imi amintesc un vis de acum doua nopti: se facea ca tineam in palme un balot mic de pamant. era imbibat cu apa, iar eu il storceam... apa se prelingea prin toti porii, dar ce ma uimea era ca...nu stiam care e susul si care josul, totul era amestecat. nu aveam niciun reper! stiam doar ca trebuie sa storc pamantul de apa baltita, de prea multa apa. si, la un moment dat, cautand sa ma dumiresc pe unde ar fi scurgerea naturala, am vazut undeva cateva plantute tinere rasarite! :) erau multe, micute, sigure pe ele! rasarisera, nu era niciun dubiu! acum stiam care e susul... unde e el...

acolo unde plantutele rasar...

buna, Tata

sunt eu, Fata Ta... am venit să mă aştepţi în Prag... Aceasta e Moştenirea mea